ارتباط هوش معنوی با خودکنترلی و سازگاری اجتماعی

هدف انجام این پژوهش بررسی رابطه ی بین هوش معنوی با خودکنترلی و سازگاری اجتماعی دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان می باشد. جامعه ی آماری این پژوهش دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان می باشند که تعداد 178 نفر از طریق خوشه بندی دو مرحله ای تصادفی با استفاده از فرمول کوکران به عنوان نمونه انتخاب شده اند. این پژوهش در زمره ی تحقیقات توصیفی و از نوع همبستگی می باشد.جامعه شامل کلیه دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان شهرستان زاهدان به تعداد 15872 نفر که در سال 93 مشغول به تحصیل بوده اند.روش نمونه گیری پژوهش بصورت تصادفی خوشه ای دومرحله ای می باشد به این صورت که پس از دسته بندی دانشجویان بر اساس جنسیت از بین گروههای مختلف ، جهت نمونه گیری پاسخگویان بصورت تصادفی انتخاب شدند. مناسب ترین روش برای گرداروی اطلاعات موردنیاز تکمیل پرسشنامه بود که در این تحقیق از سه پرسشنامه به شرح زیر استفاده شده: -پرسشنامه هوش معنوی که توسط کینگ در سال 2008 طراحی شده است که 24 سوال دارد و بصورت 5 گزینه ای لیکرت است. -پرسشنامه ی خودکنترلی تانجی(2002) که شامل فرم کوتاه 13 آیتمی و بلند36 آیتمی می باشد که در این پژوهش از فرم بلند 36 آیتمی استفاده شده است. -پرسشنامه سازگاری asa که مبانی نظری و محتوای بکاررفته در آزمون از مصاحبه ساخت دار و نمره گذاری شده ی گرلند برای ارزیابی ناسازگاری و مطالعات تجربی اولیه به وسیله ی پی کل و ویسمن در سال 1999 گرفته شده است. تکنیک های آماری بکار رفته در این پژوهش شامل:آمار های توصیفی و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، tتک گروهی، tمستقل) است.